درباره من
برای من عکاسی هنر مشاهده کردنه، عکس میگیرم و با عکسام زندگی می کنم چرا که روحم درون عکس هام جاریه، اولین دوربین عکاسی آنالوگ من سال 68 کداک 110 بود بینشی از عکاسی نداشتم ولی، تو اون سن شروع خوبی بود بعد دوربین های یاشیکا و زنیت خریدم و به صورت مبتدی عکاسی می کردم . ثبت و فریز زمان برام هیجان آور بود، برای همین از سال 95 عکاسی رو جدی تر دنبال کردم و دوربین کانن روز رو گرفتم و با همکاری دوستانم در سبک های مختلف عکاسی کردم.
فعالیت ها من :عکاسی پرتره - مدلینگ -طبیعت-ماکرو .و .. ..پوشش تصویری در مراسم های رسمی و غیر رسمی .
رشته تحصیلی در کاردانی: هنرهای تجسمی -عکاسی .
و در رشته کارشناسی: عکاس حرفه ای تبلیغات .
و اینکه عضو باشگاه عکاسان طنین.
عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر.
باشگاه عکاسان ایران توران.
باشگاه عکاسی فرتوران جوان
دو عکس برگزیده در سبک معماری در مسابقات فریم 1 ایران مال و کسب مقام دومی عکس معماری ایران مال
عکاسی کنسرت (تالار وحدت) و ارسباران و...
عکاسی اولین tdx دانشگاه امیرکبیر .
همکاری با پایگاه شکاری نیروی هوایی هواپیماهای نظامی.
برگزاری چندین نمایشگاه گروهی عکس در گالری های معتبر تهران و خارج از کشور
For me, photography is the art of observing, taking photographs and living with my photos because my soul is flowing in my photos, my first analog photography camera was in 1989 Kodak 110, I had no insight into photography, but at that age, it was a good start, then I bought Yashika and Zenit cameras and I used to shoot as a beginner. Capturing and freezing time was exciting for me, so I pursued photography more seriously since 2016 and took the Canon camera of the day and photographed in different styles with the cooperation of my friends.
My activities: portrait photography, modeling, nature, macro, etc. .. Visual coverage in formal and informal ceremonies.
Associate Degree Field: Visual Arts - Photography.
And in the bachelor's degree: professional advertising photographer.
And that he is a member of the Tanin Photographers Club.
Member of the Institute for the Development of Contemporary Visual Arts.
Iran Touran Photographers Club.
Young Ferturan Photography Club
Two Selected Photographs in the Architectural Style in the Frame 1 Competition of Iran Mall and Winning the Second Place in the Architectural Photo of Iran Mall
Concert photography (Vahdat Hall) and Arasbaran, etc.
Photography, the first TDX of Amirkabir University.
Cooperation with the Air Force Base of Military Aircraft.
Holding several group photo exhibitions in prestigious galleries in Tehran and abroad
ادامه...
عکاسی علم است یا هنر ؟
فشردن یک دکمه و ثبت ناگهانی یک تصویر می تواند به راحتی صورت گیرد، این ثبت ساده و دل چسب به تنهایی نمی تواند جوابگوی تعریف عکاسی باشد.
یه داستانی کوتاه از عکاسی
Photography یا عکاسی از واژه یونایی Photos به معنی نور و Graphos به معنی نگاشتن یا ثبت کردن می‌باشد .
انسان ذاتا موجودی کمال پسند است و همواره در پی زیبایی‌های اطراف خود بوده و سعی داشته تا این زیبایی‌ها را به نوعی برای دیگران ثبت و به آن‌ها ارایه کند؛ برای این منظور در ابتدای تلاش خود دست به دامان نقاشی شد و با استفاده از ابزارهای مختلف اقدام به ثبت این ذوق باطنی خود نمود. این ابزار (نقاشی) نیازمند مهارت و تمرین زیاد بود تا بتوان با آن بازتابی از زیبایی دلخواه را به دست آورد.
با اختراع دوربین عکاسی در سال ۱۸۲۶ توسط آقای ژوزف نئپس فرانسوی، بشر توانست با استفاده از این وسیله اقدام به ثبت زیبایی‌ها با سرعت و دقت بالا نماید؛ ولی کار کردن با آن، نیازمند شناخت قوانین فیزیک و شیمی بود؛ در این مرحله عکاسان پیشگام، اقدام به تدوین مجموعه تجربیات خود در زمینه کتاب‌ها و جزوات آموزش عکاسی نمودند که بیشتر به مباحث علمی و فنی عکاسی می‌پرداخت. از این رو می‌توان عکاسی را در قالب علم پیگیری نمود.
اما ذات زیبایی و نگاه خلاق از هنر بر می‌آید. هنر در یک تعریف جامع بدین شکل بیان می‌شود: «به تجلی در آوردن احساسات آدمی به هر شکل ممکن.» این تجلی می‌تواند در قالب نقاشی، موسیقی، فیلم سازی و… باشد. عکاسی هم دور از این تجلی‌گاه نیست و مسلما فرد عکاس از منظر یک هنرمند اقدام به ثبت محیط اطراف می‌نماید. پس می‌توان نتیجه گرفت عکاسی علم و هنر ثبت لحظات است که توسط فردی آگاه انجام می‌شود.
این آگاهی از علم و هنر، در قالب خلاقیت، به تجلی رسیده و امروزه شاهد ثبت هزاران تصویر هستیم که از دیدگاه‌های مختلف بررسی می‌شوند؛ بعضی از تصاویر صرفا ثبت ساده از محیط می‌باشند و شاید در برگیرنده نگاه عمیق هنری نباشند ولی بی‌ارزش هم نیستند چون آن لحظه دیگر تکرار نمی‌شود. و بعضی از آثار به قدری از نظر تکنیکی و هنری دارای ارزش مفهومی هستند که می‌توان ساعت‌ها در موردشان بحث و نقد کرد. بالا بردن سطح آگاهی و شناخت پیرامون موضوعات جامعه و همچنین دستیابی به اطلاعات جدید عکاسی و مطالعه نقد‌های هنری کمک می‌کند تا خلاقیت تولید تصویر افزایش یابد .
استفاده از لقب «عکاس» شایستگی می‌خواهد و فرد ملقب به آن علاوه بر داشتن آگاهی علمی نسبت به دوربین و دانش عکاسی، باید درک و شناخت کافی نسبت به هنر و زیبایی شناسی داشته باشد.