عکاسی سیاه و سفید , مونوکروم

در گذشته، عکاسان سیاه و سفید باید از فیلم های خاص، مواد شیمیایی ویژه و روش های شستشو و خشک کردن به خصوصی استفاده می کردند، که گاهی ساعت ها و حتی روزها زمان می برد. هنر عکاسی سیاه و سفید سخت است ولی با تلاش هر چیزی ممکن می شود

تاریخچه عکاسی سیاه و سفید به اختراع عکاسی در سال 1826 برمی گردد. عکاسی رنگی تنها 100 سال پس از آن اختراع شد. هر عکسی که بتوانید به آن فکر کنید، پتانسیل سیاه و سفید بودن را دارد.

سایه

نکته ی مهمی که برای عکاسی سیاه و سفید باید در نظر داشته باشید، سایه ها هستند. این عنصر تاثیر بسیار زیادی بر روی عکس می گذارد. نقاط تیره ی عکس، المنت های اصلی و در بعضی موارد، خود سوژه هستند. نحوه ی نمایش سایه ها در عکس های سیاه و سفیدی که می گیرید، روی تمام وجهه های دیگر آن تاثیر مستقیم دارد.

 

کنتراست

تصور اغلب افراد از کنتراست، تفاوت میان قسمت روشن و تاریک عکس می باشد.

یک بخش مهم در مفهوم کنتراست وجود دارد بنام مجاورت . وقتی دو جسم سیاه و سفید در کنار یکدیگر قرار بگیرند، تفاوت میان میزان روشنی آن دو، اغراق آمیزتر می شود.

اهمیت کنتراست بالا، بیانگر شدت پویایی بالاتری است به همین دلیل است که خیلی از عکاس ها، به عکس های تک رنگ تمایل و اشتیاق نشان می دهند. این دسته از تصاویر، پیام را خیلی واضح تر به بیننده منتقل می کنند.ترکیب بندی ساده در نکات عکاسی سیاه سفید بسیار مفید است.

با این حال، تصاویر سیاه و سفید مفیدتر از یک ترکیب ساده هستند. دلیل آن این است که عکاسی سیاه و سفید باید ساده باشد. هیچ رنگ پیچیده ای در عکس های سیاه و سفید وجود ندارد و هیچ کنتراست یا تضاد رنگی ناهمواری وجود ندارد.

بنابراین هر بار که می خواهید یک عکس سیاه و سفید بگیرید، توقف کنید و فکر کنید. ببینید آیا راهی برای ساده کردن تصویر وجود دارد یا خیر.آیا می توانید حواس پرتی را از پس زمینه حذف کنید؟ آیا می توانید از دیافراگم باز برای فوکوس روی پس زمینه استفاده کنید؟ شما می توانید زاویه را تغییر دهید تا عکسی کمتر حواس پرت کنید!   تمام تلاش خود را بکنید تا عکس خود را ساده کنید.

به طور کلی، هرچه تصویر ساده تر باشد، بهتر است.آنها فقط سیاه و سفید هستند.

عکس هایی که کنتراست پایین تری دارند، توجه را زیاد به خود جلب نمی کنند ولی حالت نرم و روان تری دارند و اگر در جای مناسب مورد استفاده قرار بگیرند، نتیجه ی خوبی ارائه می دهند. اغلب عکس های مورد علاقه ی ما در این میزان کنتراست ها، تناژی از رنگ نقره ای دارند و وجود دقت و جزئیات در آنها، این نوع عکس ها را در جایگاه خود بی نظیر می کند.

مونوکروم یا عکاسی تک رنگ که اغلب با عکاسی سیاه و سفید مرتبط است، اما قطعا فقط به آن محدود نیست. تصویری که حاوی تُن ها (مقادیر مختلف روشنایی) و تغییرات یک رنگ خاص است، تک رنگ نامیده می شود.

مینیمالیسم یک تکنیک ترکیب بندی است که بر سادگی شدید تاکید دارد.  یک سادگی واقعی و عمیق – که در ترکیب بندی نهفته است.مینیمالیسم از فضای سفید زیادی استفاده می کند تا توجه بیننده را به موضوع اصلی شما جلب کند. فضای سفید یک فضای خالی در تصویر است. (این فضا لازم نیست سفید باشد – می تواند خاکستری یا سیاه باشد، به شرطی که چیزی بخشی از تصویر نباشد).